حُسن جویی
زیبایی ها ، خوبی ها ، فضایل و هر چه خوب است در حکم ویتامین روح است . فقط باید انها را پیدا کرد . نمی گوییم زشتی وجود ندارد و آنها را نبینید و الکی خوش باشید بلکه می گوییم خود را عادت بدهید زیبایی ها را ببیند تا بین زیبایی و زشتی تعادل برقرار شود .
می گویید که زشتی ها بیشتر است ؟ نکته هم اینجاست .
اگر از کنار زیبایی ها به راحتی رد شوید و زشتی ها را زیر ذره بین ببرید البته زشتی ها به نظر بیشتر می شوند . همه انسانها و حیوانات وحتی گیاهان و جمادات هم زیبایی دارند و هم زشتی .
گل رز هم عطر دارد و هم تیغ . انسان مثبت از زیبایی طراوت و بوی خوش آن لذت می برد و انسان منفی از ساقه و تیغ آن می نالد . روح ما با دیدن زیبایی شاداب و با نشخوار زشتی ها پژمرده می شود .
زرتشت می فرماید : اهورا و اهریمن هر دو در توست انتخاب کن با کدام می خواهی زندگی کنی . با خیر وشر با زیبایی یا زشتی .
آن مثال معروف را به یاد آورید که انسان مثبت گرا نیمه پر لیوان را می بیند و انسان منفی گرا نیمه خالی آن را حتی اگر لیوان به بزرگی بشکه باشد .
در کتاب « از حال بد به حال خوب » که شامل تحقیقات شناخت درمانی دانشگاه پنسیلوانیا است حال خوب حاصل مثبت اندیشی ، درست اندیشی و حسن جویی است . پس سعی کنید خوبی ها و محاسن اطرافیان خود را پر رنگتر از بدی ها ببینید . آن وقت متوجه می شوید آنها آنقدر ها هم که شما فکر می کنید بد نیستند .